چرا بچه ها اشیا را پرت می کنند؟
پرتاب اشیا توسط کودک throwing things by kid همه کودکان بنا به محدوده سنی خود، با چالش هایی رو به رو می شوند. بسیاری از کودکان روحیه بسیار حساس و شکننده ای دارند و همین امر، اهمیت برخورد پدران و مادران را دو چندان می کند. رفتارهایی مانند جیغ زدن، پرت کردن اشیا در کودک و رفتارهایی از این قبیل جز عادت هایی هستند که برخی کودکان در سنین خاصی آن را تجربه می کنند، لذا با روش های درست رفتاری میتوان این عادت ها را از لیست رفتارهای کودک حذف کرد.
همه کودکان روحیه بسیار حساس و شکننده ای دارند و والدین در نوع برخورد با آنها باید دقت بیشتری داشته باشند. جیغ زدن، کوبیدن سر به دیوار، پرت کردن اشیاء و… جزو عاداتی است که برخی کودکان در سنینی خاص آنرا تجربه می کنند. لذا با روش های درست رفتاری می توان این عادات را از لیست رفتارهای کودک خود حذف نمود. تنها نکته ای که پدر و ماد ها باید آنرا بیاد بسپارند این است که کودک خود را محدود نکنند و با سخت گیری و تنبیه وی ترک این عادت را برای وی مشکل ننمایند. هر چند کودکان نسبت به اتفاقاتی که در اطرافشان می افتد درک بسیار پایینی دارند اما همین پرت کردن اشیا توسط آنها حس کنجکاوی را در آنها بالا می برد و باعث بروز خلاقیت و رشد فیزیکی در آنها می شود.
دلیل پرت کردن اشیا توسط کودک
-
پرت کردن اشیا برای جلب توجه
گاهی ممکن است کودک تنها برای جلب توجه شما شروع به پرت کردن اشیا کند.
استفاده از اشیا برای جلب توجه امری کاملاً عادیست. بزرگسالان هم گاهی برای جلب توجه دیگران ممکن است اشیا را به صدا در بیاورند، به روی میز ضربه بزنند یا کارهایی مشابه انجام دهند. کودک نیز از اشیا به عنوان ابزاری برای جلب کردن توجه دیگران استفاده میکند.
-
عصبانیت؛ دلیلی برای پرت کردن اشیا
یکی از دلایل دیگر کودکان برای پرت کردن یک شی، خشم و عدم کنترل بر روی رفتار خود است. این مسئله نیز گاهی به شکلهایی شدیدتر در بزرگسالان دیده میشود. تلاش برای آسیب رساندن به اشیا اطراف، افراد و … باعث میشود چنین رفتارهایی از انسان سر بزند.
همچنین این کار به نوعی سبب تخلیه انرژی در فرد میشود و همچنین او با این کار میتوانید دیگران را به وضعیتی که خود در آن قرار دارد (یعنی خشم) بکشاند.
-
کودک با پرت کردن اشیا با قوانین فیزیک آشنا میشود
کودکان مفاهیم را به صورت تجربی میآموزند و یادگیری در آنها شبیه فرآیند آموزشی در بزرگسالی نیست. در حقیقت آنها با واکنشها و درک رفتار اشیا به نکات بسیاری پی میبرند. برای مثال اولین موردی که کودک در هنگام پرت کردن یک شی با آن روبرو میشود مسئله گرانش زمین است. کودک میبینید اشیا سنگینی که پرت میکند زودتر از اشیا سبک به زمین میافتند. همچنین رفتار و برگشت توپ را در هنگام زمین خوردن میبیند و در کنار برداشتهای تجربیای که دارد از مشاهدات جدید خود یاد می گیرد.
. راهحل و راهکارهای پرت نکردن چیزها توسط کودک
اول از همه اینکه کودک را تنبیه نکنید، مگر اینکه کودک نوپایتان از پنجره سنگ پرتاب کند یا واقعاً تهدید به آسیب رساندن به کسی کند. همچنین منظور از تنبیه دادن یک وقفهٔ تربیتی به کودک است نه چیز دیگری. در غیر این صورت برای پرتاب کردن چیزها به او وقفه ندهید یا تنبیهش نکنید، چون بیهوده است که سعی کنید در این سن کودک را از پرتاب کردن چیزها منع کنید. به جای تنبیه یا فریاد کشیدن سر کودک لازم است با دنبال کردن نکات زیر روی محدود کردن چیزهایی که پرتاب میکند و جایی که آن را پرتاب میکند تمرکز کنید:
آنچه که مشخص می باشد این است که منصرف کردن کودک در سنین پایین از پرت کردن اجسام بیفایده است، به جای این کار شما باید به او نشان دهید که چه چیز هایی را در چه مکان هایی می تواند پرتاب کند. این بازی برای کودکان بسیار مفید و آموزنده است، شما تنها زمانی اجازه دارید وارد عمل شوید که کودک در صدد پرتاب شئی خطرناک است که ممکن است به خود یا دیگران آسیبی وارد کند. برای جلوگیری از این کار باید از ظروف و وسایل پلاستیکی استفاده کنید و وسایل خطرناک و سنگین را از دسترس کودک خارج کنید.
باید دقت داشته باشید که در هنگام پرتاب اشیا توسط کودکتان عصبانی نشوید و واکنش سریعی از خود نشان ندهید، زیرا کودکتان به نوعی نقطه ضعف شما را می آموزد و از آن در هنگام خشمش استفاده می کند تا شما را نیز خشمگین کند. بهترین روش برای برخود با این قضیه بی اعتنا بودن به حرکات کودک است. زیرا کودک چه تنبیه شود و چه تشویق همه را با یک چشم می بیند و در هر دو حالت گمان می کند که شما در حال تشویق او هستید و آن کار را بیشتر انجام می دهد.
همانطور که گفته شد بهترین برخود با این قضیه بی اعتنایی و در صورتی که با کارش برای دیگران خطری آفرید او را تنبیه کنید، منظور از تنبیه روش های خشنونت بار نیست و فقط به منظور دادن یک وقفهٔ تربیتی به کودک است. اما به طور کل شما نمی توانید کودک را از پرتاب اشیا منصرف کنید زیرا این بخشی از مرحله بزرگ شدن و استعداد یابی کودکتان است.
آیا بعد از پرتکردن اسباببازی، باید آن را برایش بیاوریم ؟
فرزند شما اسباببازیاش را پرت میکند و منتظر است شما در هر بار پرت کردن، آن را برایش برگردانید. صبر کنید، میتوانید با این صبر کردن، حس کشف راههای جدید را در او بیدار کنید. حرکتهای بعدی، باعث رشد فکری کودک و شکوفایی خلاقیت در او میشود.
کودک را سرزنش نکنید
تا جایی که پرت کردن اشیاء توسط کودک خطری برای اطرافیان ایجاد نکند، نباید او را متوقف کرد، متوقف کردن کودک از پرت کردن اشیاء به اطراف در این سن، تلاش بیهوده است.
اگر تعداد وسایلی که به کودک اجازه میدهید پرت کند زیاد باشد، او سریعتر یاد میگیرد که چه چیزهایی را نباید پرت کند، او را به پرت کردن چیزهای بیخطر تشویق کنید. انتخابهایی به او بدهید که در مکان و زمان مناسب پرتاب کردنشان ضرر چندانی ندارد، مثلا در خانه توپ کوچکی در اختیارش بگذارید یا یک بالشت نرم و سبک یا در بیرون یک مشت سنگ برای پرتاب کردن در رودخانه تا او با آنها غریزه پرتاب کردن را ارضا کند.
رفتار متقابل ممنوع
فراموش نکنید که شما به عنوان پدر و مادر باید در نقش کنترل کنندهی اوضاع در صحنه حضور داشته باشید، نه فردی که وارد فضایی که کودک ایجاد کرده است میشود. به همین دلیل عصبانیت و خشونت و فریاد زدن از سوی شما به هیچ وجه قابل قبول نیست. لحن صدایتان میتواند در چنین مواردی منتقلکنندهی نارضایتی شما باشد. از دخالت فیزیکی و ضربه حتی فقط به دست کودک به شدت پرهیز کنید.
پیامدها را روشن کنید
برای کودک خود پیامدهای مشخصی تعیین کنید که پس از انجام این رفتار با آنها مواجه خواهد شد. این مسئله کاملاً بدیهیست که هر رفتاری یک پیامد دارد. البته پیامدها شکلهای مختلفی دارند که در ادامه با آنها آشنا میشوید و بهتر است سعی کنید کودک هر پیامد و ارتباط آن با کاری که کرده است را درک کنید.
پیامدهای طبیعی پرت کردن اشیا
تصور کنید شما به طور پیوسته به کودک خود تذکر میدهید که دست از پرتاب کردن اشیا بردارد، اما او کارش را ادامه میدهد. در این بین یکی از اتفاقات رایج، صدمه دیدن و شکستن اسباب بازی کودک است. در این زمان کودک ممکن است شروع به گریه کردن کند و حتی به شما پناه بیاورد.
درست است که شما پیش از این بارها به او تذکر دادهاید، اما حالا زمان مناسبی برای یادآوری این موضوع و انتقال درس اخلاق نیست. بهتر است سکوت کنید و تنها به او بگویید که مثل خودش از این موضوع ناراحتید. نه به درس دادن و تکرار «من که گفتم …» نیاز است و نه به دلداری شدید و آرام کردن و وعدهی خرید اسباب بازی جدید. برای مثال وقتی کودکتان عروسکش را به درون رودخانه پرت میکند، با آنکه به او تذکر دادهاید، خرید عروسک جدید تنها کاریست که باید انجام دهید.
پیامدهای منطقی
برخی پیامدها از سوی شما تعیین میشوند، اما بسیار منطقی و قابل درکند. برای مثال کودک شما به طور مداوم بر روی میز غذا شامش را میریزد و آن را نمیخورد. اما شما با روشهای مختلف دوباره تلاش میکنید به او غذا بدهید و در پایان کودک هم بازی و سرگرمیاش را داشته است و هم کاملاً سیر از سر میز بلند میشود.
کودک باید بداند که غذایش همانیست که در بشقاب دارد و اگر آن را از دست بدهد خبری از غذا نخواهد بود. اجازه بدهید طعم گرسنگی را درک کند تا یاد بگیرد. لطفاً با دلسوزی بی مورد مسیر رشد شخصیت کودک را مختل نکنید.
پیامدهای قراردادی برای پرت کردن اشیا
با کودک صحبت کرده و برخی پیامدها را (که مرتبط با موضوع هستند) برای پرت کردن اشیا تعیین کنید. این پیامدها به این دلیل تعیین میشوند که کودک به حد افراطی این کار را انجام میدهد و توجهی به محدودیتهایی که برایش تعیین کردهاید ندارد. پیامدهای مورد نظر را کاملاً شفاف نشان دهید و در صورت تکرار اتفاقات به صورت کاملاً خونسرد اما جدی آنها را اجرا کنیداین پیامد میتوانید محرومیت محدود از بازی با اسباببازی باشد یا گزینههای مشابه آن.
دیدگاهتان را بنویسید